کلیات

کرانه باختری (به عربی: الضفة الغربیة) و در (به عبری: יהודה ושומרון تلفظ: یهودا و شومرون) و (به انگلیسی: west bank) ناحیه‌ای است در کرانه غربی رود اردن در منطقه خاورمیانه است.  پس از شکست نیرو‌های امپراتوری عثمانی از بریتانیا در طول جنگ جهانی اول، دولت وقت بریتانیا در ۲۵ آوریل ۱۹۲۰ میلادی کنترل کرانه باختری را به همراه دیگر سرزمین‌های فلسطین برعهده گرفت و با تشکیل یک سیستم حکومتی تحت عنوان قیومیت بریتانیا بر فلسطین به کنترل کرانه باختری و دیگر سرزمین‌های فلسطین پرداخت. پس از جنگ استقلال اسرائیل در سال ۱۹۴۸ میلادی و تأسیس اسرائیل در بخشی از سرزمین‌های تحت قیومیت بریتانیا و تصرف نوار غزه توسط ارتش اردن،  پیمان صلح موقت ۱۹۴۹ میان کشور تازه تأسیس اسرائیل و مصر،  اردن، سوریه و لبنان به امضا رسید که بنابر مفاد آن مرز‌های اسرائیل و فلسطین مشخص شده و کرانه باختری تحت کنترل کشور اردن قرار داشت. این عهدنامه تا آغاز جنگ شش روزه در سال ۱۹۶۷ و شکست اعراب، تحت اشغال نظامی نیرو‌های دفاعی اسرائیل درآمد. گفتنی است که بر پایهٔ آمار‌های رسمی بین ۲۲۰ هزار تا ۳۰۰ هزار شهرک‌نشین اسرائیلی در کرانه باختری رود اردن زندگی می‌کنند.

مناطق عمده از لحاظ انبوه جمعیت

از مهم‌ترین مناطقی که از لحاظ انبوه جمعیت در کرانه باختری قابل ذکر هستند، می‌توان به منطقه کوهستانی نوارگونه‌ای که از شمال به سوی جنوب کشیده می‌شود و شهر‌های نابلس،  آریل،  ابودیس،  رام‌الله،  البیره،  معاله آدومیم،  بیت‌لحم،  بعیتار ایلیت،  گاش اتزیون،  هبرون،  توباسو یاتاه در مسیر آن قرار دارند، اشاره کرد. شهر جنین در نهایت شمال کرانه باختری قرار دارد که در جنوب مراتع جزریل و شهرک یهودی‌نشینمودیین الیت و شهر‌های عرب‌نشین قلقیلیه و طولکرم قرار دارد. همچنین شهر فلسطینی‌نشین اریحا در دره اردن و در شمال دریای مرده قرار دارد.