در مورد مخاطب در ویکی تابناک بیشتر بخوانید

دکتر حمید قاسم‌زادگان جهرمی*

ارگران گهگاهی به عنوان مظلومان مورد توجه قرار گرفته‌اند؛ مثلا در آثار اکبر رادی یا دیگران. اما همین مباحث هم در حد مسائل انسانی‌شان مطرح شده نه اینکه به عنوان یک طبقه بررسی شده باشند... امروز به هر کدام از سالن‌های تئاتر که سر بزنید، آثاری را می‌بینید که آتراکسیون هستند؛ یعنی پر از رقص و آواز و شوخی‌های عمدتا جنسی و فقط برای اینکه تماشاگر بخندد؛ آن تماشاگری که از قشر پولدار و نوکیسه‌ای است که منتقد نیست بلکه شرایط موجود به سود اوست و به او امکانات و رفاه و مقام داده است... به‌طورکلی آرمان‌گرایی ایدئولوژیک از جهان رخت بر بسته است. درحالی‌که در پرتو آرمان‌گرایی سیاسی است که این نوع آثار تولید می‌شود. دیگر کسی مثل برشت به وجود نمی‌آید که بخواهد با تئاتر انقلاب کند... دوری کارگران از تئاتر و به‌طورکلی هنر به فقر فرهنگی بیشتر می‌انجامد؛ چراکه هیچ دانش بیشتر، تحلیل بیشتر و توسعه انسانی بیشتری را تجربه نمی‌کنند تا بتوانند کاری کنند... بهترین محل برای پرداختن به مساله قشر کارگر همان تئاتر خیابانی است. اما اغلب بچه‌هایی که در این حوزه کار می‌کنند و آن کسانی که متن‌هایشان را تصحیح می‌کنند دوست ندارند به آن طرف گرایش پیدا کنند. بیشتر تئاترهای خیابانی در حد مسائل خانوادگی، دعوای زن و شوهری، دعوای کارمند با اداره‌اش و به‌طورکلی انتقادات نرم طبقه متوسط است تا مشکلات طبقه کارگر...

هشدار روحانی درباره خوانش‌های ناروا از مطالبات مردم، تکلیف کسب‌وکار‌های تلگرامی، واریز سود سهام عدالت افزایش وام ازدواج، رویارویی قوا از ترس اعتراض مردم و مطالب ویژه به مناسبت نخستین سالگرد درگذشت آیت الله هاشمی از محور‌هایی است که موضوع گزارش‌های خبری و تحلیلی روزنامه‌های امروز شده است.

این شبکه از مرداد 1388 اقدام به پخش سریال‌های خارجی با دوبلهٔ فارسی کرده. دوبله سریال‌های «فارسی وان» توسط کمپانی‌های ثالث در مراکز مختلف منطقه انجام می‌شود. فارسی وان به واسطه پخش سریال هایی متعلق به آمریکای لاتین و ترکیه که مبنایشان مشروعیت بخشیدن به خیانت بود، با واکنش های تندی در ایران مواجه شد و کمپین های متعددی برای تحریم این شبکه راه افتاد، با این حال آنچه این شبکه را زمین گیر کرد، اتفاق دیگری بود.