کنایه جامعه‌شناس معروف به مسئولان

مجید ابهری گفت: مردم هیچ گاه به مسئولینی که در قبال هر مشکلی راهکار دعا ودرخت نشاندن را پیش می‌کشند رای نداده اند.

به گزارش فارس دکترمجید ابهری با پیشنهاد تاسیس وزارتخانه دعا به مسئوولین دعایی کشور گفت: وظیفه مدیریت کلان واجرایی هر جامعه ارائه نظریات وبرنامه‌های اصلاحی و تحول آفرین در راستای افزایش آسایش و بهبود وضعیت زندگی شهروندان است. بنده چند روز پیش در مقاله‌ای اعلام کردم به جای صرف بودجه‌های متعدد بهتر است مسئوولین محترم! وزارتخانه‌ای به نام وزارت دعا ونذر ایجاد کنند ویکی از نور چشمی‌ها را در راس ان بگمارند تا به جای استفاده از فناوری‌های روز دنیا و به کار گیری برنامه ریزی و راهکار‌های عملی دست به دعا بردارند. بی شک تاسیس وزارتخانه دعا بهتر است چرا که به نظر می‌رسد مدیران اجرایی از بهبود وضعیت و تلاش در جهت ان قطع امید کرده و دست به دعا و تقاضای دعا برای رفع آلودگی و افزایش بارندگی می‌کنند. جالب است بدانیم در مملکت زر خیز ایران برخی خواستار اهدای نذور ماه صفر برای مردم زلزله زده شده اند! واقعا جای تاسف دارد که مسئوولین به وظیفه قانونی خودعمل نمی‌کنند.

این آسیب شناس اجتماعی با اشاره به اینکه مردم هیچ گاه به مسئولین دعایی رای و اعتماد نمی‌کنند خاطر نشان شد: مردم هیچ گاه به مسئوولینی که در قبال هر مشکلی راهکار دعا ودرخت نشاندن را پیش می‌کشند رای نداده اند. جالب است مسئوولینی که امروز در راس دولت هستند تا پیش از رسیدن به دولت دائما در حال انتقاد و ایراد تراشی از مدیران قبلی بودند مشخص نیست چرا وعده هایشان را به فراموشی می‌سپارند و هنگامی که به قدرت می‌رسند و بودجه وامکانات کشور در دستشان قرار می‌گیرد عملا تنها دست به دعا بر می‌دارند وهیچ راهکاری برای حل مشکلات اقتصادی واجتماعی ندارند.

وی درخصوص دلایل انتقادات مسوولین از سایر دولتمردان گفت: از نگاه رفتار سیاسی دراینجا میتوان به دو نکته اشاره کرد که آیا انتقادات گذشته و داد و فریاد‌ها وایراد‌های آقایان قبل از رسیدن به قدرمت صرفا جهت تخریب وسیاه نمایی بوده وگرنه کار‌های انجام شده نباید مورد تخطئه قرارمی گرفت. دوم حال که این بزرگواران با رای مردم و با جهت گیری‌های سیاسی و جناحی خود بر سر کار آمده اند به جای تلاش، برنامه ریزی وکاهش دشواری‌ها وسختی‌ها به شعر خوانی دعا ونذر و به تدریج به رمل و اسطرلاب وجادو روی آورده اند. ما را چه می‌شود که دراین شرایط یا باید به همدیگر حمله کنیم یا با وجود بودجه‌های کلان نذر و دعا کنیم به جای اینکه به پژوهش و تحقیقی درباره ارائه راهکار‌های موثر بپردازیم. بهتر نیست به جای سفر‌های بی اثر خارجی و همایش‌های بی خاصیت بودجه‌ها صرف مشکلات مردم شود؟ آیا بعد از گذشت بیش از چهل روز از زلزله کرمانشاه دولت دراین هوای سرد تدبیری برای عدم یخ زدگی وزندگی این مردم مصیبت زده اندیشیده است؟ آیا سهم آقایان شرمندگی نیست؟ از این رو بهتر است به جای یکایک آقایان درخت بنشانیم که درخت ثمرات بهتری از نگاه‌های سرد و بی احساس ونمایشی این آقایان در قبال مردم مظلوم دارد.