«ژنهای خوب» واقعی می‌روند!
با پدیده فرار «ژن» مواجهیم. یک مسئول آموزش‌پزشکی با اعلام این خبر وضعیت فرار مغزها از کشور را فاجعه بار خواند. چندسالی است صاحب‌نظران نسبت به خروج فارغ‌التحصیلان و دانشجویان از کشور هشدار می‌دهند و سیستم آموزشی را یکی از مقصران اصلی این موضوع می‌پندارند. به اعتقاد آنها سیستم آموزش عالی پول و سرمایه ملی را صرف آموزش نخبگان می‌کند و آنها در بستر آموزشی کشور رشد می‌یابند، اما بهره‌وری علمی این نخبگان نصیب کشورهای خارجی میشود و اعتبار و موقعیت اجتماعی و علمی آنها در خارج از مرزهای این کشور ارتقا می‌یابد.
به گزارش آرمان، متاسفانه خودشان تنها نمی‌روند و همراه خود چندین نسل نخبه و دانشمند را هم می‌برند، زیرا آنها آغازگر نسلی باهوش و توانمند هستند. اگر بخواهیم پدیده «ژن خوب» را در هر زمینه‌ای نادیده بگیریم پای ترک وطن که در میان است قادر به فراموشی این پدیده نیستیم. آنها ترک وطن میکنند و برترین داروها و تجهیزات پزشکی خارج از این مرزها ساخته می‌شوند. نخبگان مهاجرت میکنند و ما از بسیاری از نعمات وجود آنها بی‌بهره می‌مانیم. تجهیز و نوآوری سازه‌های ساختمانی نصیب کشورهای دیگر میشود و از نظریه‌های مختلف آنها در علوم انسانی یا آثار فاخر هنری و ادبی آنها بی‌بهره می‌مانیم.
در حال حاضر وضعیت متزلزلی از نظر سطح علمی دانشگاهها در میان کشورهای همسایه داریم و مهاجرت آنها به خارج از کشور موقعیت علمی ما را روزبه‌روز کاهش می‌دهد. بسیاری از نخبگان‌علمی کشور از.موقعیت علمی یا اقتصادی خود ناراضی‌اند، حق هم دارند. سال‌ها برای آنچه اکنون هستند تلاش شبانه‌روزی کرده‌اند و اکنون علم و توانایی شگفت‌آور آنها خریدار چندانی ندارد. بسیاری از اختراعات آنها روی کاغذ باقی می‌ماند و کمتر مدیری حاضر به ریسک و سرمایه‌گذاری روی آنهاست. در واقع نمی‌توان از آنها خواست تنها به دلیل عرق ملی و منافع ملی دست از آرزوهای روشن و امیدوارکننده خود بکشند و در ایران همچنان«هشتشان گرو نه‌شان باقی بماند!» آنها استحقاق زندگی بهتر و با امنیت و آرامش بیشتری را دارند و گاهی امکان این زندگی در ایران برایشان غیرممکن است. بر اساس آمار سازمان همکاری‌اقتصادی و توسعه یونسکو ایران جزو کشورهای با تعداد بالای ارسال‌کننده دانشجو به کشورهای پیشرفته محسوب نمی‌شود.
بر اساس این آمار ایران با داشتن 32هزار و 758 دانشجو در میان ده کشور برتر فرستنده دانشجو قرار ندارد. در بدبینانه‌ترین حالت ممکن حدود 32هزار دانشجو که اکثر آنها دانشجویان نخبه کشوری هستند در خارج از ایران امرار و معاش کرده و تشکیل خانواده می‌دهند. رقم قابل‌تحملی برای کشوری است که قصد گذار از مرحله کشورهای درحال توسعه به توسعه‌یافته را دارد. این کشور برای رسیدن به توسعه همه‌جانبه به همت، تلاش و پشتکار اکثر این افراد محتاج است. بنابراین مسئولان صادقانه بگویند تاکنون برای جلوگیری از خروج آنها چند برنامه راهبردی و هدفمند داشته‌اند، قطعا برنامه‌هایی برای تشویق یا بازگرداندن آنها به اجرا درآمده اما اجرای این برنامه‌ها در دو سال و نیم گذشته تنها حدود 800 نخبه علمی را به کشور برگردانده که رقم چندان امیدوارکننده‌ای باتوجه به میزان دانشجویان خارج از کشور به نظر‌نمی‌رسد.
جلای وطن 180هزار تحصیلکرده در سال ۹۴
قائم مقام دانشگاه علوم پزشکی همدان پدیده فرار مغزها از کشور را فاجعه‌بار دانست. رشید حیدری مقدم در هیجدهمین جشنواره پژوهش و فناوری این دانشگاه و در جمع اساتید و پژوهشگران گفت: خروج 180هزار نفر از دانش‌آموختگان کشور در سال 94 و مهاجرت به دیگر کشورها از جمله کانادا برابر است با مجموع درآمد نفت که فاجعه‌ای برای کشور است. او افزود: بدترین اتفاق در پدیده فرار مغزها فرار ژن از کشور است که به احتمال زیاد کشور در دهه آینده با پدیده پایین آمدن آی‌کیو یا فکر خلاق و نوآور مواجه خواهد شد. حیدری‌مقدم با تاکید بر اینکه نیازمند تغییر نگاه در روند فعالیت دانشگاهها هستیم، گفت: باید فرصت‌ها را تشخیص دهیم و دانشگاهها را به سوی خلق ثروت از علم سوق دهیم. در غیر این صورت علاوه بر مشکل‌دار شدن وضعیت آموزش عالی و دانشگاهی، جایگاه اول علمی کشور در منطقه را به ترکیه و عربستان واگذار خواهیم کرد.
کوچ اجباری نخبگان
یک جامعه‌شناس با تاکید بر اینکه نخبگان به اجبار کشور را ترک میکنند، می‌گوید: میزان فرارنخبه‌ها در سال‌های اخیر بسیار زیاد شده است و در آخرین آمار هرساله 180هزار نخبه از کشور خارج می‌شوند. عالیه شکربیگی می‌افزاید: مساله فرار ژن خوب حقیقت است و در صورت خروج نخبگان از کشور ژن و هوشمندی آنها به یک سرزمین دیگر رفته و آن جامعه را غنی و فربه میکنند. در واقع میزان نخبگی در جامعه با خروج هر نخبه کاهش می‌یابد، زیرا نخبگان هوشمندی و ویژگی‌های شخصیتی و ذاتی خود را به جامعه هدف و نه ایران تقدیم میکنند. او تاکید می‌کند: در جامعه ایران «نخبه‌کشی» یک امر تاریخی است و مختص به این دوران نیست. شرایط جامعه ایران سبب نابودی استعدادها در جامعه میشود. هنگامی که این استعدادها از کشور خارج می‌شوند طبیعتا میزان هوشمندی، عقلانیت و فهم و درک جامعه به صورت کلی کاهش می‌یابد، زیرا افراد عادی جامعه هوشمندی نخبگان کشور را ندارند.
شکربیگی خاطرنشان می‌کند: یک فرد جدا از مذکر یا مونث بودن او دنبال چیست که سرزمین و عشق خود نسبت به سرزمین مادری را رها می‌کند، گذشته خود را پشت سر گذاشته و ترک وطن می‌کند؟ این فرد با بغضی در گلو سرزمین خود را رها می‌کند، زیرا شرایط برای او به‌گونه‌ای درمی‌آید که اجازه نفس کشیدن در فضای عقل، اندیشه و خردورزی را به او نمیدهد. او می‌افزاید: در جامعه‌ای که خردورزی و اندیشه‌ورزی نباشد نخبه‌گری نیز زایش پیدا نمی‌کند و افراد نمیتوانند استعدادهای خود را پرورش دهند. بنابراین فرد با استعداد به کشوری کوچ می‌کند که بستر پرورش استعداد و توانایی برای او مهیا باشد.
شکربیگی تاکید می‌کند: جامعه مقصد آنها را در راستای افزایش میزان اندیشه ورزی و پیشرفت علمی به خدمت می‌گیرد. بنابراین امکانات رفاهی برای اقامت نخبگان ایرانی را برای آنها فراهم می‌کند و این نخبگان به این کشورها مهاجرت میکنند. او می‌افزاید: فرد نخبه همواره قادر به فراموشی سپردن وطن و زادگاه خود نیست، اما به ناچار و برای دستیابی به شرایط بهتر زادگاه، خانواده و در یک معنا هویت خود را ترک می‌کند.
بزودي همين خبر را تكذيب مي كنند چون كار ديگري غير از تكذيب نميتوانند انجام دهند !!! فارغ التحصیلان دانشگاه که جای خود رو دارند. مهاجرت به دبیرستانها هم رسیده. الان یکی از اشنایان که پسرش شاگرد اول مدرسه تیزهوشان هست در تکاپو هست که سپتامبر آینده پسرش تو کانادا پشت میز مدرسه بشینه 
| 
واقعا به مديران مياني مملكت نگاه كنيد و لطفا دانشگاه و مدرك و معدل آنها را بپرسيد حکومت باید با هر هزینه ای که میشه بچه های دانشگاههای تاپ ایران رو نگه داره.به خدا مملکت بیافته دست کاردون و نابغه وضعمون این نمیشه.مشکل اینه که هیچی سرجای خودش نیست تو کارش تخصص نداره. سلاممملکت نیاز به تحصیل کرده ماهر و کارافرین دارد. ولی ساختار نظام اداری کشور به کسانی غیر از اینان نیاز دارد. حرف جدی تر این است که اگر درب دانشگاهها را ببندند، به نظر شما چه اتفاقی می افتد؟
عوضش ژن های بر تر تر می مونن | اونا هم پاس کانادا رو دارن. در یکی از ادارات دولتی مشغول به کار هستم، حاصل کار تخصصی بنده در دوران خدمتم، کسب چندین میلیارد تومان درآمد برای اداره ام بوده است. این سومین رییس جمهوری است که عوض میشود، اما وضعیت مالی بنده بدتر و بدتر میشود.چندین نفر به من پیشنهاد خروج از کشور رادادند، اما شرایط خانوادگی و مالی ام اجازه نمیدهد از ایران برود. اما خیلی به فکر رفتنم. اینجا دیگه دلم حتی به خانواده ام نمیتواند خوش باشد...
بله ما در دانشگاه هستیم و می بینیم که بهترین های دانشگاه می روند از این رو اساتید جدیدی که در دانشگاه استخدام می شوند از بهترین ها نیستند و بسیار از اساتید قدیمی ضعیف ترند یعنی واقعا نمی دونید علتش چیه؟! لیست اخبار مهمتون را بخونید، علتش را پیدا می کنید! عیب نداره به جاش بسیجی نخبه داریم ژن های خوب این ها نیستن ژن های خوب اقا زاده ها هستن که همه چیز این مملکت مال اونهاست اینها باید برن کشورهای دیگه تا سوال نپرس از وضع مملکت اگر این نخبه ها هم در ایران بمونند باز هم فایده ای نداره چون تویه شرکت ما کسی رو داشتیم که برای اولین بار یک فرمول ماده غذایی رو بدست آورد بعد از چند وقت بنده خدا رو کردن مسئول فروش ضایعات و اون بنده خدا تصمیم گرفت از ایران به کانادا مهاجرت بکنه و الان تویه کانادا دکترا شو گرفته و چندین مقاله بین المللی داده و کلا زندگیش عوض شده ژن خوب داشتن مهم نیست بکار گرفتن و استفاده از تواناییهای ژن خوب مهم هستش
من تقریبا 10 ساله از دانشگاه علم و صنعت فارغ تحصیل شدم. اون وقع 6 نفر دانشجوی فوق لیسانس بودیم. فقط دو تامون موندیم. 4 تا رفتند کانادا و آمریکا و در بهترین دانشگاهها ادامه تحصیل دادند. موقعیت شغلی مناسبی هم دارند. این آمار تو بیشتر دانشگاهها مخصوصا دانشگاههای معتبر دولتی ایران وجود دارد. خدا به داد برسه. کاشکه بجای این ژنهای واقعی خوب، ژنهای اختلاس میرفتند اونجا! | دقيقا خواسته ها بر اين پايه هستند خدائیش هم با این عملکرد دولتمردان و مسئولین دیگه انگیزه ای برای ماندن ندارند ...........!!!! دلیل رفتن تبعیض است وقتی امتیاز و سهمیه نداری یعنی شهروند درجه سه ای روزگار کشور ما بدون متخصص می گذرد .بکارگیری علم و تخصص در اداره امورات کشور حس نمی شود و یا لااقل اراده ای در این راستا مشهود نیست. امیدوارم نظرم چاپ بشه. من نمونه یکی از افراد تحصیل کرده در خارج از کشور هستم که به ایران برگشتم و تبدیل شدم به درس عبرت همه دوستانی که با من در یکی از بهترین دانشگاههای کانادا تحصیل میکردن. از بین حدود 200 دانشجوی ایرانی این دانشگاه من تنها کسی بودم که به ایران برگشتم! چیزی که نصیبم شد فقط حیرت بود و حیرت و حیرت! وضعیت استخدامی دانشگاهها به شدت بد هست و حتی اگر در این شرایط هم جای خودت رو پیدا کنی با معیارهایی احمقانه حقت رو به راحتی به کس دیگری میدن. من از طرف دانشکده یکی از دانشگاههای معتبر کشور به عنوان هیئت علمی انتخاب شدم ولی در مراحل نهایی از طرف کارگروه عمومی «صلاحیت عمومی» من رو رد کردن در حالیکه نه فعالیت سیاسی داشتم و نه کوچکترین سو سابقه تنها مشکلم این بود که بلد نبودم نقاب بزنم. دردناکتر اینکه به جای من شخصی رو استخدام کردن که از یک داشگاه درجه 3 (طبق رده بندی خود وزارت علوم) مدرک دکترا گرفته بود. دانشگاهی که اگر در زمان دولت فخیمه این همه بی نظمی به وجود نیومده بود حتی توانایی گرفتن دانشجوی کارشناسی رو هم نداره چه برسه به ارشد و دکترا! چه دلیلی داره که دوستان من به این مملکت برگردن؟ چه چیزی نصیب من نوعی شد تا اونها رو تشویق به برگشتن کنم. خود من مشغول فراهم کردن مقدمات هستم تا مهاجرت که نه «فراااار» کنم. من هم اگر پول رفتن داشتم می رفتم و با زجر روزهای زندگی و جوانی ام را به فنا نمی دادم من خودم شاگرد یکی از همین نخبه ها بودم و اونم رفت کانادا چند سال پیش و جاش یک فرد متوسط آمد. واقعا این افراد کم هست و الان میفهمم چه استعداد و پشتکاری اون فرد داشت که درس ما میداد.واقعا این بحث جدی هست . دیگه کم کم کسی نیست که بتونه درست افراد جوان تر رو آموزش بده.
اون روز با یکی از مدیر های آموزشگاه ها حرف میزدم میگفت من حاضرم از لحاظ مالی طرف رو راضی کنم اما واقعا یک آدم باسواد و خلاق بیاد اینجا تدریس کنه...میگفت نیست واقعا نداریم.
در کل قدر همین فعلی ها هم بندانید وگرنه بدتر هم میشه...
کسی که لیسانس یا فوق لیسانس رشته ای رو داره میتونه خیلی مفید و خلاق باشه اگر به جای خودش به کار گرفته بشه ...نه از سرناچاری اسیر کارهای معمولی بشه و هدر بره
حالا کی گفته ایران داره تبدیل به کشوره توسعه یافته میشه؟بر عکس ما در حال گذار از کشوره در حال توسعه به توسعه نیافته میشیم.
جاایران...هر روز بدتر از دیروز!
دوره آموزشی یه نفر ازآمریکا با تخصص دکترای کنترل تودسته آموزشی ما تو شهمیرزاد سمنان بود ازش پرسیدم کنترل چی؟ گفت سیستم کنترل موشک، حتما اون بعد سربازی به آمریکا برگشت وآمریکا با همین افراد موشک میسازه وبا همون موشک مارو تهدید میکنه اخیرا با تعداد زیاد کسانی برخورد می کنم که بچه هایشان را قبل از دیپلم از کشور خارج می کنند،ختی از یک خانواده شهید دو عضو با من درباره مهاجرت مشورت کرده اند،امید ها انگار قطع شده است. خاک بر سر من که هنوز نرفتم! نشستم انگار که معجزه ای خواهد شد!!
من هم که پسرم فوق لیسانس برق و یکی دیگر در مدرسه تیزهوشان میباشد در صدد مهاجرت به خارج کشور هستم جون با توجه به سوابق کاری که دارم میدانم در کشور ما جایی برای درست کاری و صداقت وجود ندارد و بیشتر استخدامها از مبادی مشخص انجام می شود و افراد متملق و ریاکار جای رشد دارند و از بالا حمایت می شوند . فقط یه چیز بگم، اون ور هم خیلی گل و بلبل نیست افرادتحصيل كرده وبطوركلى آگاه وفهميده واو كم سواد بيشترنابرابرى وشرايط بسته زجرشون ميده حالااگه بدشانس باشه ودر موردى مثلا پارتى رفته باشه... همه ژن برترهای خوب واقعی نمیتوانند ایران را ترک کنند و در بن بست بی توجهی قراردارند من با حدود 12 سال سابقه فنی اومدن تو یه شرکت دولتی و کلی هم طرح و ایده دادم ولی الان شدم مسئول هیجی تقریبا! اگه همون موفع بجای اینکه بیام تو اینجا شاغل شم اقدام می کردم، الان شهروندیم رو هم گرفته بودم بگذارید همه ژن های خوب و عالی بروند عجیبه که توی همین جمع تحصیلکرده ها هم چشم دیدن هم را ندارند و هم را اذیت می کنند. مثلا الان چند فارغ التحصیل دکترا از دانشگاه های معتبر داریم؟ همینها را هم بسیاری از اعضای هیات علمی فعلی جلویشان را برای ورود به دانشگاه می گیرند. یکی از دوستان من با چند مقاله ژورنال حسابی و فارغ التحصیلی تمام مقاطع از دانشگاه های سطح یک و گذراندن فرصت مطالعاتی در آلمان، پس از دو سال بلاتکلیفی از کشور رفت. مگر چند تا مثل او بودند؟ جواب:0 فرارنکنید بایستید و شاهد چپاول سرمایه مردم فقیر باشید که جواب سئوالات شب اول قبررا بلد باشید.سئوال"اولین اختلاسگر کی بود؟"سئوال"خاوری کجاست"... به جاش ژن ها فربه و مفت خور و آقا زاده میمانند!! یعنی نظرمن به توهین به کی بود گلچین روزگار عجب سلیقه ای دارد.... من کارمند نمونه ملی و کارشناس ارشد در ایران بودم . الان اینجا در کانادا در یک کارخانه نانوایی کار می کنم!!! با وجود سختی کار بسیار راضی تر از کار ایرانم هستم . چون یک فرد بیسواد بالاسرم نیست تا زور بگوید مردم ایران که به نخبه ها علاقه ندارند و از آنها حرف شنوی نمیکنند. بهتر است همه نخبه ها بروند تا مردم باقیمانده خودشان با خیال راحت کشور را به همین وضع فعلی برای قرنها اداره کنند و خوشحال باشند. وقتی در ژاپن بودم متوجه شدم در دانشگاه یک دانشجوی مهندسی دوره لیسانس مورد احترام همه دانشجویان میباشد و دانشجویان دیگر همه دستورات او را اجرا میکنند. وقتی پرسیدم گفتند که او یک دانشجوی نخبه است و شرکت هیتاچی روی او انگشت گذاشته و احتمالا 20 سال بعد جزو مدیران ارشد هیتاچی خواهد بود. آیا در ایران مردم حاضرند مانند ژاپن از نخبه ها دنباله روی کنند؟ اونهایی که از این کشور میرن می فهمند که زندگی یعنی چی . ما هم که نمیتونیم بریم ؛ اینجا فقط زنده هستیم . برای ماندن مغزهادوراه پیش رو هست اول محدودیت پذیرش دانشگاهها متناسب با بازار کار
دوم تقویت فرهنگ وطن دوستی واحیای سنت اسلامی دردانشگاهها که به مظهر غربزدگی ورویای غرب وارمانهای کاملا مادی گرایانه تبدیل شده اند.
ضمنا به مهاجرین خارجی باید به دیده فرصت بنگرند ه تهدید