چرا باید دولت و مجلس به طرح برخی از نمایندگان حساس باشند؟!

«هر دم از این باغ بری می رسد»؛ وصف حال برخی طرح هایی که این روزها در مجلس مطرح می شود؛ نمونه آن هم طرح دوفوریتی تأمین امنیت برگزاری مراسم رسمی، عرفی و معمولی که بر اساس بند اول آن سؤال پرسیدن از سخنران را که موجب جلب توجه و با توقف سخنرانی باشد، به حبس از شش ماه تا دو سال محکوم می کند.

به گزارش «تابناک»؛ معنای دقیق تر این طرح این است که شرکت کنندگان در یک سخنرانی یا یک همایش صرفا اجازه دارند سخنان سخنران را گوش کنند، در غیر این صورت، اگر سؤالی پرسیده شود که مورد استقبال حاضریت قرار گرفته و توجه ها به او جلب شود، باید شش ماه تا دو سال به خاطر طرح آن سؤال راهی زندان شود؛ در ادامه بند اول این طرح آمده است که نیروی انتظامی باید بلافاصله فرد پرسشگری که جلب توجه کرده را در محل دستگیر کرده و به مقامات قضایی تحویل دهد.

بر اساس این گزارش، می توان گفت در ذهن طراحان این طرح، سؤال پرسیدن همانا و دستگیر و راهی زندان شدن همانا! و این چنین طرح هایی جز به ذهن برخی نمایندگان مجلس ایران، احتمالا به ذهن هیچ نماینده ای در هیچ نظام سیاسی که اندک مؤلفه هایی از مردمسالاری را داراست خطور نمی کند.

شاید بتوان گفت در چنین شرایطی، بحث یک طرح فوریتی که ممکن است در نهایت به قانون تبدیل بشود یا نشود نیست، بحث اکنون ذهنیتی است که برخی از نمایندگان این طرح، از آزادی و حق مردم دارند. آنچه می توان از چنین طرحی برداشت کرد، اینکه حق سخن گفتن برای مسئولان و سخنرانان است و حق گوش کردن و پذیرفتن برای مردم و مخاطبان. رویکرد بسیار خطرناکی که در صورتی که واکنش مناسب از سوی افکار عمومی به آن نشان داده نشود نه تنها تقویت می شود که افرادی که چنین تفکر و ذهنیتی دارند را تشویق می کند که گام به گام با اراده ای قوی تری حق مردم و منافذی که مردم می توانند صدایشان را به گوش مسئولان برسانند، محدود و محدودتر کنند.

اینکه فرد یا افرادی، بخواهند سازماندهی شده سخنرانی ها را بر هم زنند، قطعا باید با اقدامات قانونی مانع چنین حرکاتی شد؛ اما شش ماه تا دو سال حبس برای سؤال کننده ای که سؤالش جلب توجه کند، پذیرفته نیست.

علاوه بر افکار عمومی، دولت و دیگر نمایندگان مجلس نیز ظاهرا لازم است قویا موضع خود را نسبت به ارائه چنین طرح هایی در مجلس شورای اسلامی بیان کنند. مثلا نمایندگان از خود بپرسند اگر روزی آنان در مخالفت با طرحی بپرسند، به گونه ای که جلب توجه کنند، آیا رواست نیروی انتظامی در محل آنان را دستگیر کند و تحویل مقامات قضایی دهد؟ آن هم در زمانه ای که بحث مصونیت نمایندگان با تفسیرهای متفاوتی مواجه است؟

آیا رئیس جمهور و وزرا از ارائه چنین طرحی نگران نیستند؟ مگر قسم نخورده اند که حافظ قانون اساسی کشور باشند؟

متن کامل ماده واحده طرح دو فوریتی تأمین امنیت برگزاری مراسم رسمی، عرفی و معمولی به شرح زیر است؛

۱- هر کسی با هر اقدامی اعم از طرح سؤال و یا غیر آن در مراسم سخنرانی اعم از مراسم رسمی یا مراسمی که عرفاً بدون مجوز تشکیل می‌شود موجبات توقف یا جلب توجه به خود و یا تشنج شود به حبس از شش ماه تا دو سال محکوم می‌شود.

نیروی انتظامی موظف است فوری فرد یا افراد را بازداشت و تا تحویل به مقامات قضایی نگهداری کند.

۲- مسئولان در هر مقام از اداری، اجرایی، نظامی، انتظامی، سیاسی و غیر آن باید امنیت جلسات مذکور را تأمین و از هر اقدامی که موجب اخلال و توقف و تعطیل جلسات شود جلوگیری نمایند و در صورت تعلل حسب مورد به انفصال موقت یا دایم از خدمات دولتی محکوم می‌شوند.
قوه قضائیه موظف است بدون تشریفات رسیدگی در کمتر از یک ماه حکم لازم را صادر و اعلام نماید.

۳- مجازات بند یک شامل کسانی است که در هر مقام و مسئولیتی باشند و مانع برگزاری جلسات موصوف شوند نیز می‌گردد.

هر کسی با هر اقدامی اعم از طرح سؤال و یا غیر آن در مراسم سخنرانی اعم از مراسم رسمی یا مراسمی که عرفاً بدون مجوز تشکیل می‌شود، موجبات توقف یا جلب توجه به خود و یا تشنج شود به حبس از شش ماه تا دو سال محکوم می‌گردد.