با برجام در دوران ترامپ چه کار کنیم؟
محمود ملکی
این روزها خیلی از اندیشمندان وطنی از دلایل شکست هیلاری کلینتون در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا سخن می گویند؛اندیشمندانی که اتفاقا پیشتر تصور می کردند هیلاری کلینتون بی هیچ تردیدی رئیس جمهور بعدی آمریکا خواهد بود؛ به همین خاطر بود که بی خیال دونالد ترامپ شده بودند و فقط گاه گاهی جمله ای یا گفته ای از وی را به تمسخر می گرفتند؛ اینک همان فرد رئیس جمهور کشوری شده است که بزرگ ترین چالش ایران در عرصه بین المللی با هم او است. فردی که نمی شناسیمش و از اوضاع و احوال بر می آید همانقدر که برای ما ناشناس است به همان میزان و شاید بیشتر از آن هم غیر قابل پیش بینی است! لذا ممکن است هر کاری که به ذهن ما نزدیک یا دور هست را انجام دهد.
ما پیشتر در کشور خودمان با مقاماتی که غیر قابل پیش بینی بوده اند، سالها زندگی کردیم! سالهایی که منتظر هر سورپرایزی بودیم از خوب و بدش! دورانی که با ثبات میانه ای نداشتیم و هر روز منتظر جنجال تازه ای بودیم! همان زمان، فکر می کردیم که مقام غیر قابل پیش بینی در ساختار ادغام می شود و رفتارهایش پیش بینی پذیر می شود؛ اما هر چه که گذشت، مقام غیر قابل پیش بینی، بیشتر بر ساختار شورید و دیگر همه ساختار از راس تا هرم آن را به میل خود می خواست! در مورد درست یا غلط رفتار مقام غیر قابل پیش بینی قضاوتی ندارم! فرد غیر قابل پیش بینی وطنی، به راست و چپ و البته مردم آسیب ها و لطمه ها زد!
غرض اینکه اکنون با ترامپی روبرو هستیم که اون هم از قضا غیر قابل پیش بینی است و بعید است که ساختار او را تغییری دهد. فرد غیر قابل پیش بینی آمریکا هم راست و چپ و مردم ایران برایش فرقی ندارد! از قضای روزگار، ما به عنوان ایرانیان، با ترامپ موضوع مشترکی داریم به نام برجام؛ و گرنه ما چه کار داریم با مرد غیر قابل پیش بینی آمریکایی ها...
حقیقت این است که برجام آنقدر که برای ما ایرانیان کالای استراتژیکی به حساب می آید،برای آمریکایی ها و شخص ترامپ به حساب نمی آید! اینکه برخی عنوان می کنند که ترامپ نمی تواند برجام را لغو کند،تغییر دهد وخلاصه هیچ کاری نمی تواند انجام دهد،موافق نیستم. او هر کاری را که بخواهد می تواند در مورد برجام انجام دهد! چرا که برجام نه به حیات و ممات دولت اوباما بسته بود و نه به حیات و ممات دولت ترامپ! به همین خاطر تغییر و یا اجرای غیر مسئولانه آن، چندان گرفتاری برای آنان ندارد؛ ترامپ برجام را هم بر هم زند، بر خلاف تصور رایج این روزهای برخی کارشناسان ایرانی که معتقدند این کار باعث انزوای بین المللی آمریکا هم می شود، اتفاق خاصی نمی افتد. اینکه ترامپ برجام را لغو می کند یا تغییر می دهد یا آنقدر مانع ایجاد می کند که بهره ایران از برجام چیزی نزدیک صفر شود، البته موضوع ترامپ است؛ اینک ما هستیم که باید بدانیم با برجام در دوران ترامپ چه کار باید بکنیم؟
از زمانی که ما ایرانیان در این قسمت از کره خاک،متوجه شدیم که ترامپ نامی در ینگه دنیا، در کاخ سفید جای رئیس جمهور رنگین پوست آمریکایی را خواهد کرد، بارها و بارها سرنوشت برجاممان را در دوره او مرور کردیم و در این باره گفتیم و نوشتیم که چه کار کنیم.
عده ای از ما در این مدت کوتاه انتخاب ترامپ تا کنون، تا امکانش بود، بر برجام تاختیم و مکانیسم های مختلف لغو برجام از سوی طرف ترامپ را برایش ترسیم کردیم؛نوشتیم که ترامپ با مکانیسم ماشه به راحتی می تواند برجام را هوا کند و دست افشانی کردیم که حرف ما در اثنای برجام درست بود و این طرفداران برجام بودند که اشتباه می کردند. این برخورد،یک الگوی رفتاری ما در مواجهه با برجام در دوران ترامپ است.الگویی مبتنی بر حاکم کردن نزاع داخلی در مورد رفتار کشوری است که می تواند کیان این مردم را به خطر بیاندازد؛ این الگو کماکان ادامه دارد و در ماه های آینده مطالب زیادی در چنین چارچوبی تولید می شود!
عده ای دیگر از ما، همان خط قدیمی این چند سال را ادامه دادیم که تندروها و نظامی ها نباید بهانه به دست ترامپ بدهند! باز هم اصرار بر نزاع داخلی میانه رو و تندرو در موضوعی مرتبط با منافع ملی ایرانیان. خط کشی و پراکنده کردن مردم حول برچسبی جعلی!اینکه عده ای از مردم را که اتفاقا درصد زیادی از آنان نیروهای صف انقلاب و ایران هستند را در دوران ترامپ حول برچسب جعلی افراطی و نظامی از مدیریت کشور پراکنده کنیم، این هم کیان کشور را به خطر می اندازد؛ چنین رویکردی هم در این روزها ادامه داشته است و همچنان خواهد داشت.
تنها خط درستی که این روزها تا ورود ترامپ به کاخ سفید پیگیری می شود، ایجاد نوعی موازنه تهدید در برخورد با برجام است؛ به گونه ای که در سطح واکنش برخی مقامات تهدید های ترامپ مبنی بر ابطال برجام را با تهدیدی مشابه پاسخ داده اند که هر گونه تغییر در برجام لغوهمه برجام را به دنبال خواهد داشت و ایران برجام دستکاری شده را مساوی بر لغو برجام تلقی کرده و دیگر خود را به آن متعهد نمی داند. در چنین سطحی به روشنی به طرف مقابل این پیام لازم است که مخابره شود که تغییر در برجام پذیرفتنی نیست.در این سطح پیام خوبی تا کنون از سوی ایران به طرف مقابل منتقل شده است.
به تحقیق، اغلب کارشناسان معتقدند که در مواجهه با آمریکای دوران ترامپ،نباید از ایران تصویر کشوری را که در موضع ضعف است ارائه شود. دغدغه همه باید بر این امر باشد که ایرانی که اکنون در دوران ترامپ وجود دارد کشوری مقتدر است که بر اساس توانایی های مختلف به سطحی از اقتدار رسیده است که تحولات سیاسی کشوری چون آمریکا کمترین تاثیر را بر آن خواهد گذاشت.
اینکه برخی از فعالان سیاسی به ویژه روشنفکران به فعالیت های نظامی طعنه وار نگاه می کنند،بهترین فرصت برای رخنه در اقتدار کشوری است که در تند باد حوادث ایستاده است. از آن سو افرادی که در دوران ترامپ دیپلماسی و گفت و گو را تمام شده تلقی می کنند، نیز به دست خود رخنه ای در توان فرزندان این مرز بوم ایجاد کرده اند.
ایران دوران ترامپ، ایرانی است که از همه عوامل نرم و سخت قدرتش را درکنار هم می بیند! هیچگاه نه دیپلماسی تمام است و نه مقاومت! این هر دو در ایران کنونی، بیش از هر زمان دیگری باید دست در دست هم داشته باشند. اگر معتقدیم شجاع ترین و با ایمان ترین فرماندهان نظامی را داریم، اگر معتقدیم بهترین دیپلمات ها در سطح استاندارد های بین المللی را داریم، در آمریکای دوران ترامپ، سم کشنده ای است که این دو را جدا از هم ببنیم! همه صاحب رسانه ها و تریبون ها، لازم است که ابزار یکی شدن این عوامل قدرت باشند؛ باور کنیم طی کردن دوران تغییر در نظام بین المللی، با کینه های کشی های زودگذر داخلی به زیان ما خواهد بود.
در عرصه سیاست ورزی داخلی این روزهافرصت خوبی است که برچسب زدن ها را کناری بزنیم و از تندرو خواندن برخی و از خودفروخته نامیدن برخی دیگر خودداری کنیم. عوامل نرم و سخت قدرت نظام جمهوری اسلامی ایران، با اجماع ملی است که بهینه می شود و سربازان عرصه نرم و سخت،با حمایت و اجماع ملی است که منافع این ملت را در تند باد خانه برانداز تغییر و تحولات سریع عرصه های منطقه ای و بین المللی نجات خواهد داد.
تصویر ایران در دوره رئیس جمهور پیش بینی ناپذیر آمریکا با کابینه تهدید و جنگی اش، ایران مقتدری است که نهادهایش دوشادوش هم در کنار هم و با هم برای هم افزایی حرکت می کنند و اجماع ملی یکپارچه ای که در سطح ملی وجود دارد این قدرت را دو چندان خواهد کرد.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۵
انتشار یافته: ۱۹
با عقلانیت باید بریم جلو نه اینکه از فردا یا تهدید به بستن تنگه هرمز کنیم یا نابودی یه جایی تو دنیا پاسخ ها
لیلا
| 
| ۱۱:۲۹ - ۱۳۹۵/۰۹/۰۱
به نظر من باید تنگه رو ببندیم به نظر ایران هراسی به راه می افتد و تحریم پشت تحریم که تمام نتایج نیمه نصفه بجام را خنثی می کند. حالا نویسنده این نوشته به جای شعار بفرماید باید چکار کنیم؟ من خودم شخصا طرفدار ترامپ هستم.برجام مشکل شماست خودتون باید این مسئله را حل کنید-چرا برجام باید باید برای من مهم باشد.وقتی کسی به این مسائل اهمیت نمی دهد پس مشکل او هم نیست.هرکس حق دارد نظرش را بیان کند. حقیقت این است که برجام آنقدر که برای ما ایرانیان کالای استراتژیکی به حساب می آید،برای آمریکایی ها و شخص ترامپ به حساب نمی آید! برجام برای کدام ایرانی کالای استزاتژیک است؟
دو خط فکری متفاوت چگونه بهم نزدیک شوند در حالی که یکی ، دیگری را متهم به نوکری کدخدا می کند ؟ این چه جسارتی است ؟ چرا رابطه با چین و روسیه عوارضش کمتر از رابطه با آمریکاست ؟ چه کسی گفته بعصی کشور ها بدون چشمداشت عاشق چشم و ابروی ما هستند ؟ هرگز ! هر کشوری در روابطش با دنیای خارج دنبال منافع خودش است . آنچه که موافقان برجام می گویند این است که گیرم که برجام را در پاسخ به تندروی آمریکایی ها پاره کردیم ! بعد چی ؟ آیا با پاره کردن برحام چیزی به دست خواهیم آورد ؟ لازم نیست نوکر آمریکا باشیم ولی می توانیم با حرف ها و کار های تحریک کننده ، آمریکایی ها را به فکر تلافی کردن نیاندازیم . بعضی ها تفریحشان شده لگد کردن پرچم آمریکا ! این کار نه باعث فروپاشی آمریکا می شود نه به حل مشکلات ما کمک می کند . اگر قرار بود بیکاری یا آلودگی هوا و سایر مشکلات با آتش زدن یا لگد کردن پرچم آمریکا حل شود در واقع نباید الان این مشکلات را میداشتیم . پس بهتر است از کار های عبث و بیهوده پرهیز کنیم در عین این که به احدی اجازه ندهیم عزت و آبروی ما را مورد بی احترامی قرار دهد . تعامل با دنیا بهتر از دشمنی با آنان است . ترامپ و تیم همراهش با برجام کاری ندارند انقدر حاشیه برای ایران میسازند که برجام از یادها برود نویسنده محترم تمام متن را خواندم ، خوب است اما اصلا به ضریب هوشی طرف مقابل یا همان ترامپ توجه نمی کنید ، اینکه تغییراتی در برجام ایجاد خواهد شد شکی نیست ، دلیل هم بسیار ساده است که توضیح میدهم ، ترامپ برای نشان دادن سلیقه خود و به اصطلاح زور و قدرت نمایی و همچنین نشان دادن سلیقه فکری و سیاسی خود انگشت اشاره را به سمت ایران خواهد گرفت ، عراق و سوریه حرف تازه ای برای گفتن و نشان دادن ندارند ، الان مسئله ایران است ، بهترین حریف تمرینی برای ترامپ ، ایران همان دانش آموزی است که با تنبیه شدن از سمت معلم سایر دانش آموزان هم ساکت خواهند شد . دوستان برای این مشکل جوابی هست ? با معلم نمی شود اعلام جنگ کرد چون در آن صورت از مدرسه اخراج خواهی شد ، به سایر دانش آموزان هم نمیتوان امید بست که اگر من به نشانه اعتراض کلاس را ترک کنم آیا سایر دانش آموزان هم حاضر به ترک کلاس هستند تا با این کار مدیر مدرسه را زیر فشار قرار دهند ? راه چاره به نظر من صبر است ، این معلم به زودی با سایر معلم ها هم به مشکل خواهد خورد ، مدیران هم از دستش ناراحت خواهند شد ، حتی خانواده اش هم به بی ظرفیت بودنش اذعان خواهند کرد فکر میکنم به جنگ نزدیکیم،بهتره به فکر تقویت سلاحهای نظامی بخصوص برد موشکها باشیم گرفتار شديم هر روز هم بد تر مى شه . انقد كه از خودى مى خوريم كه خدا پدر دشمن رو بيامرزه . يكى خودمون رو جمع كنه كه هيچ كس نمى تونه . كوتاه بيايم بهتره باور كنيد . خودمون كه با هم دشمنيم حداقل دشمن رو عصبانى نكنيد . كوتاه امدن بهتر از شكست كامل است . خدا به داد ايران برسه . به نظر من بهترین حالت اینه که تو انتخابات ایران رییس جمهور جدید از طیف راست باشه تا کفه ترازو برابر بشه و با یک حرکت فیتیله چارچخ با آمریکا دوست بشیم . دوستیمونم باهاش زیاد کنیم مرام کش بشه دست از سر دوروورمون برداره. ترامپ هم امده که جلو چین واسته ما هم می تونیم خیلی بهش کمک کنیم اگه فرصت رو از دست ندیم . دهنمون سرویسه. اونا پول قدرت حامی ونفوذ دارند. ما هیچی نداریم. بحث ذلاوری و شجاعت اینا هم همه کشکه. تا حدی اختلاف امکانات با این چیزا جبران میشه نه این همه اختلاف. بحث حمله نظامی رو بعید میدونم ولی کارای دیگه مثل تحریم و منزوی کردن رو راحت میتونند انجام بدهند که خواهند داد و اثرش بسیار بدتر از جنگ خواهد بود. در داخل هم که همه امکانات برای موثر تر واقع شدن این کارها وجود دارد( مثل فساد و نادانی). ترامپ خودش را به احمقی میزند و میگوید پوتین دوست امریکاست البته ترامپ بخوبی میداند که روسیه دوست امریکا نخواهد بود انان دستشان را به سوی روسیه دراز میکنند تا خنجرشان بسوی ایران پرتاب کنند وقتی کاری از دستمون بر نمیاد بهتره بشینیم نگاه کنیم. با مطالعه اين نوشته و نظرات كاربران محترم، به اين نتيجه ميرسيم كه يك دلهره دروني در يكايك هموطنان وجود دارد كه حاكي از نگراني منطقي از رفتار سياسي ترامپ و عكس العمل ايران ميباشد، اگرچه بعضي ها سعي ميكنند تا به خود دلداري بدهند تا دلخوش باشند كه اتفاق ناگواري نخواهد افتاد.آنچه مسلم است، جنگ نظامي و يا حتي تحريمهاي كمرشكن آنقدر دهشتناك است كه تحمل آن براي مردم ما بسيار شاق و دشوار خواهد بود و بنابراين بايد به هر قيمت كه شده از منازعه جدي با امريكا پرهيز كنيم چون واقيت اين است كه سكان مديريت اين كشور بزرگ و قدرتمند به دست فردي افتاده است كه تعادل رواني ندارد و وقتي انسان با فرد ديوانه اي مواجه مشود كه قصد تهاجم و صدمه زدن دارد، عاقلانه ترين راه اين است كه بحران را مديريت كند و از درگيري مستقيم شديداً پرهيز نمايد. حالا كه حكمران كاخ سفيد كسي شده است كه بهره ناچيزي از عقل و منطق دارد، اميد است تا سردمداران جمهوري اسلامي درايت به خرج داده و آنگونه رفتار كنند كه سايه جنگ و مصيبت هاي آن را از سر مردم نجيب ايران دور سازند.
به قول نخست وزیر سابق مالزی، امریکا یه گاو خشمگین هست که هم شیر دارد و هم شاخ. همانطور که مالزی و عربستان و ... از شیر امریکا استفاده میکنند پس ایران هم باید از شیر امریکا استفاده کنه و نه با شاخ امریکا در بیفته! کشورهایی که به روسیه دل بسته اند به جایی نمی رسند از جمله ایران، ونزوئلا و... حالادستاوردبرجام غیراز((هیچ)) چیزدیگه ای بوده؟؟!!! بنام خدابا تشكر از نكارنده در خصوص تحليل ايشان اما اينكه پس از روي آمدن ترامپ مواضع آمريكا در خصوص خاورميانه و ايران چه خواهد بود به نظر مي رسد جمهوري خواهان و نمايندگان آنان در مجلس سنا خط و مش پيشين اين حزب را و نيزدكترين خاورميانه بزرگ را دنبال خواهند كرددر اين زمينه مي بايست راهبرد سياسي و اقتصادي خودمان به گونه اي تنظيم و مديريت كنيم تا كمتر آسيب ببينيم. و دل خوش به وعده هاي تبليغاتي رئيس جمهور آمريكا ترامپ نباشيم.
به نظرم برای نشون دادن قدرت مان به ترامپ اقدامات ذیل را انجام دهیم۱- پرچمی بسیار بزرگ از آمریکا را در تنگه هرمز هنگام عبور ناو هواپیمابر آمریکا آتش بزنیم .
۲- در تمامی شبکه های تلویزیونی و ماهواره ای خودمان و دوستان مان، تصاویر نیروهایی آمریکایی گم شده در دریا را به عنوان اسیران ترسو و بزدل پخش کنیم
۳ - ماکت با سایز بزرگ از تمامی ناوهای هواپیمابر آمریکا درست کنیم و در خلیج فارس به آنها حمله کنیم.