خطرات فعالیت بدون مجوز برخی آرایشگاه‌ها

انتقال بیماری از طریق آرایشگاه‌ها، موضوعی است که به نسبت جدی بودن ‌آن، چندان مورد توجه مشتریان و آرایشگرها قرار نمی‌گیرد. طبق آيين نامه اجرايي ماده 13 قانون اصلاح مواد خوردني،‌آشاميدني،‌آرايشي و بهداشتي مصوب وزارت بهداشت، تمام متصديان، كارگران و اشخاص كه در مراكز آرايشى بهداشتى و اماكن عمومى اشتغال دارند موظف به رعایت مواد این قانون هستند.

به نوشته آرمان، بر اساس این آیین نامه، توزيع و استفاده از وسايلي مانند حوله، كلاه، دمپايي، تيغ، شانه و برس به صورت مشترك در آرايشگاه‌ها و محل‌هاي مشابه ممنوع و مسئوليت آن متوجه مدير و متصدي مكان است. با این حال، کمتر کسی است که در مراجعه به آرایشگاه‌ها وسایل شخصی خود را همراه داشته باشد. اگرچه رعایت اصول بهداشتی در تمام اماکن عمومی دغدغه کارشناسان حوزه بهداشت است، این مشکلات در مراکز اپیلاسیون که نو ظهور هستند بیشتر دیده می‌شود. مراکز اپیلاسیون یا به صورت اختصاصی در این زمینه فعالیت می‌کنند یا در کنار دیگر فعالیت‌های زیبایی، به این کار اشتغال دارند. این مراکز مانند آرایشگاه‌ها مجوز را از اتحادیه آرایشگرها دریافت می‌کنند و تعداد آنها روز به روز در حال افزایش است. با این حال رعایت اصول بهداشتی در این اماکن جای سوال دارد. به گفته پزشکان و کارشناسان حوزه بهداشت، سهل انگاری در توجه به رعایت مسائل بهداشتی در آرایشگاه می‌تواند موجب انتقال بیماری‌های واگیر دار و عفونی از قبیل ایدز، هپاتیت، تبخال، زرد زخم و شپش سر شود.

معیارهای انتخاب آرایشگاه

در نظر سنجی آرمان از تعدادی از زنان در رابطه با اولویت‌های آنها برای انتخاب آرایشگاه، مشخص شد که بهداشت محیط کار و وسایل مورد استفاده آرایشگران برای این مشتریان اگرچه اهمیت دارد اما، در میان برخی از آنها، زنانی هستند که نخستین اولویت خود برای انتخاب یک آرایشگاه را کیفیت کار، شیک بودن آرایشگاه، معرفی اطرافیان، نحوه برخورد آرایشگر و سابقه کار عنوان می‌کنند. همچنین، برخی از این زنان به دلیل هزینه بالای آرایشگاه‌های مجوز دار و شناخته شده، ترجیح می‌دهند که به آرایشگاه‌های خانگی که هزینه کمتری دریافت می‌کنند اما، نظارت بر آنها وجود ندارد مراجعه کنند. این زنان بیشترین مشکلات بهداشتی را مربوط به مراکز اپیلاسیون می‌دانند که در بسیاری موارد منجر به بیماری‌های عفونی و پوستی واگیر دار یا حساسیت‌های پوستی در آنها شده است.

تعداد آرایشگاه‌های بدون مجوز مشخص نیست

در این زمینه کارشناس ارشد اداره بهداشت مواد غذایی و اماکن عمومی وزارت بهداشت در گفت‌وگو با آرمان می‌گوید: تعداد آرایشگاه‌های بدون مجوز به دلیل رشد قارچ مانندی که دارند مشخص نیست. به گفته ژانت فرساد، به طور تقریبی از هر دو هزار و 800 آرایشگاه زنانه، تنها هزار آرایشگاه مجوز دارند یعنی، چیزی حدود یک سوم. او می‌افزاید: آرایشگاه‌های فاقد مجوز معمولا در خانه یا زیرزمین منازل هستند، به همین دلیل بازرس حق ورود به‌ آنها را ندارد.فرساد با بیان اینکه بازرسی و نظارت تنها در رابطه با آرایشگاه‌های مجوز دار امکان پذیر است، ادامه می‌دهد: آرایشگاه‌هایی که بدون مجوز هستند نمی‌توانند تحت کنترل و پیگیری قرار گیرند. به گفته او، آرایشگاه‌های مجوز دار باید طبق دستور العمل‌های وزارت بهداشت عمل کنند. همچنین، بازرسان وزارت بهداشت، زیر نظر دانشگاه ایران، دانشگاه شهید بهشتی و دانشگاه تهران کار می‌کنند.

این کارشناس ارشد وزارت بهداشت، با بیان اینکه خطرات در آرایشگاه‌های زنانه بیشتر است، می‌افزاید: خطر در آرایشگاه‌های مردانه هم وجود دارد اما، به دلیل نوع ابزار و تجهیزات در آرایشگاه‌های زنانه بیشتر است. او عنوان می‌کند: آیین نامه اجرایی ماده 13 که در آن موارد لازم الاجرا عنوان شده است، چند ماه پیش اصلاح شد و مواردی از آن حذف و بندهایی به آن اضافه شد.فرساد در رابطه با مراکز اپیلاسیون بیان می‌کند: این مراکز نیز جواز را از اتحادیه آرایشگرها می‌گیرند. برای این مراکز اصول بهداشتی اضافه و تاکیدات ویِژه‌ای وجود دارد که باید رعایت شود.

او با بیان اینکه استفاده از وسایل مشترک یکی از نقاط خطر آرایشگاه‌هاست، عنوان می‌کند: به جز مواردی مانند کلاه، پیش‌بند و حوله، ابزارهای خطر ویژه‌ای مانند تیغ و قیچی وجود دارد. از این رو در چک لیست جدید پس از اصلاح قانون ماده 13، استفاده مشتریان از وسایل اختصاصی گنجانده شده است.او تاکید می‌کند: چه مشتری و چه آرایشگر برای این موضوع باید همکاری کنند، نه اینکه مشتری تمام مسائل را بپذیرد اما، آرایشگر به تعهداتش عمل نکند. او با اشاره به اینکه در رابطه به افرادی که مبتلا به ایدز هستند، مشکلی وجود ندارد و نگاه جامعه نسبت به‌ آنها تغییر کرده است، عنوان می‌کند: این افراد باید با آرایشگر خود این موضوع را در میان بگذارند.فرساد تاکید کرد: مشتریان، وسایل شخصی را داخل کیف خود همراه داشته باشند.

از حساسیت تا هپاتیت

در همین زمینه، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بقیه ا... می‌گوید: در رابطه با بحث آرایشگاه‌ها دو بحث بیماری‌های واگیردار و غیر واگیردار وجود دارد.سید مسعود داودی، بیماری‌های عفونی، میکروبی مانند زرد زخم، ویروسی مانند زگیل و تبخال و بیماری‌های انگلی مانند شپش سر را بیماری‌های رایج واگیردار می‌داند که در نتیجه عدم رعایت موارد بهداشتی در آرایشگاه‌ها به‌وجود می‌آید.این متخصص پوست و مو ادامه می‌دهد: برخی بیماری‌های غیر واگیردار که به دلیل حساسیت نسبت به مواد آرایشی و استاندارد نبودن این مواد به وجود می‌آید، از موارد دیگری است که در رابطه با آرایشگاه‌ها رایج است.

داودی، سل پوستی و هپاتیت را عمده بیماری‌های واگیر دار از طریق خالکوبی عنوان می‌کند و می‌افزاید: امروزه چون استفاده از وسایل یکبار مصرف در آرایشگاه‌ها رایج تر شده است، برخی بیماری‌ها مانند قارچ، شپش و زرد زخم کمتر دیده می‌شود.به گفته داوودی، برخی کارهای زیبایی که به‌تازگی مرسوم شده و مشهورترین آن خالکوبی است، بحث بیماری‌های عفونی و واگیردار مانند هپاتیت یا بیماری‌های غیر مسری مانند گوشت اضافه را رایج تر کرده است.